“Mama, mogen we een air up®?” Ongeveer een jaar geleden stormden de meisjes binnen en kon ik ze alleen maar schaapachtig aankijken. Toen ze uitlegden wat het was, lachte ik hardop. Even serieus? Veertig euro neertellen voor een drinkfles terwijl we hier bijna een complete plastic soep aan Doppers in de kast hebben staan? Ik vond het echt de grootste onzin die ik in lange tijd had gehoord.
Misschien is het goed om hierbij nog even te vermelden dat onze dochters prima waterdrinkers zijn. Op een feestje vragen ze gerust om een glaasje water. Vrijwillig dus. Daarom begreep ik niet goed wat ze dan precies met zo’n ding moesten; uiteindelijk is het nog steeds gewoon kraanwater en betaal je, bijna letterlijk, geld voor gebakken lucht.
“Maar iedereen heeft er eentje.” Toegegeven, toen ik om me heen keek, viel me inderdaad steeds vaker op dat kinderen met zo’n beker liepen – zelfs in de kleuterklassen. En toen hun zus uiteindelijk van haar eigen geld zo’n beker haalde, kon ik gevoelsmatig weinig meer zeggen. “Je spaart er maar voor,” bromde ik, met in mijn achterhoofd dat ze met hun summiere zakgeld voorlopig nog geen air up® zouden kunnen kopen. Wellicht zouden ze het zelfs vergeten en kreeg hun geld tegen die tijd een betere bestemming?
Nou ja, je raadt het al: ze vergaten het niet. Sterker nog, met enige regelmaat vroegen ze hun huidige zakgeldsaldo op en berekenden ze samen hoelang het zou duren voor ze eindelijk die zo gewenste beker konden kopen. De maanden vorderden, hun spaargeld steeg en halverwege september was het eindelijk zover: ik bestelde voor allebei een air up® en enkele pods, toch met enige gepaste trots omdat ze zowel een spaardoel hadden bedacht als gehaald.
Inmiddels zijn we een ruime maand verder en ik moet toegeven: ze gebruiken hun beker allebei dagelijks. In die zin was het dus een betere investering dan ik eigenlijk had verwacht. Daar staat tegenover dat er nu wel een berg ongebruikte Doppers staat te verstoffen in het keukenkastje en dat ze steeds minder graag ‘gewoon’ water drinken. Tot zover dus het nobele idee dat een air up® kinderen meer water laat drinken.
Toch blijf ik mijn vraagtekens zetten bij alle dure rages waaraan iedereen maar klakkeloos lijkt mee te doen. Het begon hier thuis bij die beker, die ik overigens behoorlijk onpraktisch vind (ondersteboven vloeit al het water eruit, zo demonstreerde Sean al meerdere keren, en je moet echt moeite doen om het rietje eruit te krijgen – hoe lang blijft zoiets goed werken) en de dure pods. Maar nu willen ze weer iets nieuws.
Het volgende op de lijst is namelijk een Bitzee: een soort driedimensionale Tamagotchi die voor € 34,00 van eigenaar wisselt. Dit digitale huisdier kan uitgroeien tot een Super Bitzee en hoe meer je speelt, des te meer huisdieren je kunt ontgrendelen (met een maximum van vijftien). Leuk, als je juist probeert om je kinderen wat vaker te laten buitenspelen of minder met schermpjes bezig wil laten zijn. En los daarvan: als alle huisdieren zijn ontgrendeld, wordt zoiets weer ergens in een hoek gesmeten – tot nooit meer ziens.
Hoewel andere ouders hierin vooral hun eigen keuzes moeten maken, vind ik het toch stiekem behoorlijk irritant dat mijn kinderen het idee hebben dat ze moeten meedoen aan iedere nieuwe (dure) rage. En, misschien erger nog, dat in hun omgeving dus daadwerkelijk een groot aantal kinderen van alles krijgt van hun ouders. Van een Nintendo Switch tot een iPhone X of hoger en van air up® tot Yeezy’s. En nu dus ook die Bitzee.
Van mij mogen ze hem niet, omdat ik hem belachelijk duur vind in verhouding tot wat je krijgt. Nóg meer zooi in huis en een beperkte houdbaarheidsdatum, omdat hij weinig lol meer oplevert als je alle huisdieren hebt ontgrendeld. Ze wilden ervoor sparen, maar ook dat mocht niet van mij. Ze hebben hem simpelweg niet nodig.
Weet je wat het ook is? Als ze nu al leren dat je overal aan moet meedoen ‘omdat de rest het doet’ en geen eigen keuzes kunnen maken, dan zullen ze dat op latere leeftijd ook lastig vinden. Bovendien geef ik de voorkeur aan duurzaam speelgoed dat op de lange termijn nog steeds leuk is. Dan maar een stomme moeder. Enige voordeel van die rages is dat er vast binnenkort iets nieuws voorbij komt waardoor ze weer afgeleid raken…
Hoe ga jij om met die dure rages? Koop je alles voor je kind? Vind je het lastig om ermee om te gaan? Of probeer je een gulden middenweg te vinden?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
©Veja – Shutterstock
Wees de eerste om reactie te geven