‘Is het nu eigenlijk Edinbruh, Edinburrow of Edinbroh?’ Ik zat halverwege een van mijn dagelijkse monologen richting Lisette en besefte dat ik niet eens wist hoe de stad heette waar we naartoe zouden gaan, halverwege september. Sowieso kwam ik er niet helemaal in. Ondanks dat ik ontzettend uitkeek naar ons tripje richting het Schotse vasteland en ik benieuwd was waarom dit landschap decor is van zoveel romantische komedies, was ik met mijn hoofd ergens anders. Lisette regelde de tickets en stuurde suggesties om daar te gaan doen en ik voelde met de dag mijn schuldgevoel groeien, omdat ik geen substantiële bijdrage leverde aan ons weekendje weg.
Toen we elkaar donderdagavond voor de deur van Rotterdam Airport troffen, viel die last echter meteen van mijn schouders. Bijna kinderlijk enthousiast werkten we ons door de douane heen, kletsten lekker bij en hadden helemaal zin in ons Schotse avontuur. Hoewel ik de kinderen miste, was ik hier ook gewoon zo aan toe. Lisette wist me van alles uit te leggen over ons uitzicht (godzijdank heeft zij wat mij aan geografisch inzicht ontbreekt) en wees haar woonplaats vanuit het vliegtuig aan. Binnen een ruim uur zaten we aan de andere kant van de Noordzee en maakten we ons alweer op voor de landing. Klaar voor nieuwe herinneringen.
Vier dagen later vertrok ik met een beetje heimwee en liefdesverdriet terug naar huis. Ik was verliefd geworden op Edinburgh (dat je dus, zo weet ik nu, uitspreekt als bruh). Wat een prachtige stad. Van de historische huizen en imposante kastelen tot de luisterrijke steegjes middenin de stad. Een hoeveelheid groen waar je je nauwelijks een voorstelling van kunt maken, zelfs in het centrum. En zulke lieve mensen! Nu kwam ik natuurlijk vanuit Rotterdam – hoewel ik ervan hou, niet de meest vriendelijke stad op aarde – dus de tegenstelling zal ongetwijfeld alleen al daardoor groot zijn geweest. Maar gewoon mensen die sorry zeggen als ze per ongeluk dronken tegen je opbotsen, de mensen die we tegenkwamen waren zo humoristisch, hulpvaardig en gezellig.
We hebben echt een paar geweldige dagen gehad. Niet alleen omdat mijn innerlijke historicus weer helemaal tot leven kwam, maar vooral omdat ik in ieder opzicht zoveel energie opdeed. Lisette is fantastisch reisgezelschap (én haar ingebouwde GPS heeft godzijdank wel de nauwkeurigheid van een Zwitserse klok), gastheer Simon maakte de lekkerste omeletjes om de dag mee te starten, we hebben van alles gedaan en gezien, en sloten af met een onvergetelijke avond in een authentieke Schotse pub. Dachten we althans: de volgende dag zagen we bijna iedereen weer op het vliegveld haha, maar de illusie was leuk…
Momenteel ben ik een soort wandelend reclamebord voor Edinburgh en probeer ik iedereen ervan te overtuigen dat ze zeker zelf een kijkje moeten kijken in de stad die een bron van inspiratie vormde voor J.K. Rowling en waar je ’s nachts nog gewoon naar ‘huis’ kunt lopen als vrouw. Maar echt, gaan als je de kans hebt! Het was gewoon echt fantastisch en precies wat ik nodig had misschien zelfs wel. Ondanks dat een klein deel van mijn hart in Schotland ligt en ik zeker nog terug wil voor een tour door de hooglanden, langs Loch Ness en Glasgow, voel ik me namelijk een stuk beter dan toen ik vertrok.
In het dagelijks leven zorgde ik namelijk, tot aan Schotland, maar ikzelf schoot erbij in. Bijna automatisch, zoals bij heel veel vrouwen om mij heen gebeurt. Dit reisje deed me er weer aan denken hoe belangrijk het is om te zorgen dat jij als basis stevig staat, zodat je weer genoeg energie hebt om aan anderen te geven. Dus mocht je de bevestiging zoeken om toch op pad te gaan, terwijl je eigenlijk vindt dat je het niet verdient? Dan geef ik hem je bij deze: DOEN!
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Wees de eerste om reactie te geven