Tijdens mijn wandeling door de polder voel ik het. Heus niet alleen omdat de regendruppels van mijn gezicht af druipen en de storm mijn zicht praktisch onmogelijk maakt, maar het is iets in de lucht. De geur van de herfst, een frissere ondertoon in de wind. Het mag dan officieel nog 20 graden zijn, maar dit voelt toch anders dan dezelfde temperatuur een maand eerder. De voorbij fietsende tieners roepen: “Succes mevrouw!” Maar van binnen geniet ik.
Iedere zoveel maanden heb ik namelijk een nieuw favoriet seizoen en dit keer is dat de herfst. Aan alles voel ik dat mijn lijf de behoefte krijgt aan cocoonen, het opzoeken van de knusse warmte binnen. Ik voel de drang om het huis te onderwerpen aan een grote herfstschoonmaak. Klusjes af te ronden voor we de echte kou ingaan. Ik wil lopen door de regen en bijkomen met een mok warme chocolademelk, afgetopt met slagroom en marshmallows, en zelfgebakken kaneelkoekjes.
Tegelijkertijd is de herfst onlosmakelijk verbonden met het verlies van Nova. Met bittere tranen die elk jaar opnieuw over mijn wangen rollen terwijl de regen tegen de ruiten slaat. In zekere zin voelt dit seizoen ook wel passend bij zoveel pijn. Ik omarm het, laat het verdriet komen wanneer het komt en ben extra lief voor mezelf. Ik verwacht geen wonderen, trek me terug als ik dat nodig heb en troost mezelf met lekker eten en gemak. En als ik het nodig heb, doorleef ik mijn verdriet. Vanaf die eerste oorverdovende stilte.
Ik ben er eigenlijk nooit mee bezig, met het ‘als…’, maar dit jaar wel. Mijn kleine meisje, wiens DNA in het mijne geschreven staat, voelt dichterbij en verder weg dan ooit in het jaar dat ze naar de basisschool zou gaan. Of het daardoor pijnlijker is dan normaal, weet ik niet, wel dat we weer een nieuwe fase van de rouw ingaan. Dat stopt uiteindelijk nooit helemaal, geloof ik; ik sta al bijna vier jaar lang op met de gedachten aan haar. Maar ook daarom ben ik blij dat het herfst is. Nu is er meer tijd voor verdriet.
Dat geldt misschien wel voor ons allemaal. Zoals insecten opruimen in de natuur, zo is het voor ons als mens goed om op te ruimen in ons hoofd, ons lijf en onze huizen. Terug naar binnen, voelen wat écht telt. Je omringen met geliefden, zoals we straks tijdens de feestdagen doen, ons eten delen, de natuur in (ook, of beter gezegd, juist als het regent) en ’s avonds aanschuiven met het hele gezin terwijl je één van deze heerlijke herfstsoepen eet.
Het kan helend zijn om te leven in het ritme van de seizoenen. De jaarfeesten in de herfst, afkomstig uit de antroposofie, zijn een mooie manier om hier met je kinderen vorm aan te geven. Het voorlezen van boeken helpt hier eveneens daarbij. Verder lees je deze week over de gezondheidsvoordelen van wandelen in de regen en waaraan je moet denken als je gaat kamperen in de herfst. Tot slot bereiden we ons voor op Halloween, want ook dat komt er weer aan. Genoeg leesvoer dus om je helemaal onder te dompelen in de herfstige sferen deze week!
Ik ben benieuwd naar jouw beleving van de herfst. Wat is jouw favoriete seizoen? Waar word jij gelukkig van als het buiten kouder wordt? Of kan je stiekem niet wachten tot het eindelijk weer lente is en ga je komende herfstvakantie het liefst op citytrip richting een zonnige bestemming?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Uitgelichte afbeelding ©Veronika Zelenina – Shutterstock
