17 augustus 2015 – June wordt 9 jaar en dat vieren we traditioneel bij haar opa en oma. Bepakt en bezakt met eten, een boodschappenkrat vol met spullen om elke mogelijke babyramp in de kiem te smoren en, uiteraard, met de kinderen zelf vertrekken we. Het is een bijzondere leeftijd. Disney prinsessen, K3 en Hello Kitty zijn inmiddels overduidelijk passé en maakten afgelopen jaren bijna ongemerkt plaats voor mode en make-up. Vanaf de zijlijn zien we hoe ons kleine meisje, kleinkind en nichtje verandert in een jonge dame – zowel in uiterlijk als haar doen en laten.
Hoewel de ochtend heel zonnig en hoopvol begon, is de middag grauw en grijs. Een eenzame regendruppel glijdt van de partytent. Het ziet er slecht uit als ik omhoog kijk: de lucht bestaat uit vijftig tinten grijs, maar dan niet op een spannende manier. Al snel vallen de volgende druppels en hangen de plastic vlaggetjes sneu te wapperen in de regenbui. De ballonnen zijn kletsnat. ‘Mama, denk je dat het nog droog wordt?’ hoor ik een benauwd stemmetje naast me. Tja… Ik ben geen voormalig padvinder, maar zelfs ik zie dat de zon zich hoogstwaarschijnlijk vandaag niet meer zal laten zien en ik vertel haar eerlijk waar ze aan toe is.
Ik zie haar even denken. Ze vindt het eerst jammer, maar rent niet veel later alweer door de tuin met haar neefje en nichtjes. De hele dag door speelt ze, kletst met visite en eet van alle lekkere hapjes die voorbij komen. Als haar beste vriendin verschijnt is het helemaal feest. Ze rennen giechelend door de tuin tot ze niet meer kunnen. Als haar oom en tante willen vertrekken, verstoppen ze zich snel. Niet veel later komen ze tevoorschijn – trots dat ze helemaal vies en nat zijn geworden van de regen. Dus of ik nu echt bang hoeft te zijn dat ze er last van heeft dat haar verjaardag letterlijk in het water valt? Ze laat me vandaag zien dat het feest in jezelf zit en dat je moet dansen in de regen.
Aan het eind van de dag zit ze eindelijk weer bij ons met een grote glimlach op haar gezicht. Ze heeft een heerlijke verjaardag gehad, vertrouwt ze ons toe. Ze baalt vooral dat het ‘nu al’ is afgelopen. Grappig, want zelf ben ik juist blij om eindelijk even te kunnen zitten en voel me vooral erg moe 😉 Al is dat het allemaal waard geweest als ik haar zie stralen! Uiteindelijk is dit toch het allerlaatste jaar voor haar tienertijd begint. Hoe die ook wordt, ik hoop in elk geval dat ze net als vandaag in de regen altijd het zonnetje in zichzelf weer weet te vinden.
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
