Column | Voor het eerst in mijn leven alleen op vakantie!

Halverwege december zag ik dat ik een gemiste video-oproep had van Ro. Ik snapte er niks van, dus belde maar meteen terug. ‘Ik heb een cadeau bedacht voor je verjaardag,’ was één van de eerste dingen die hij zei, ‘schuin achter je staat een zakje. Wil je die even pakken?’ Erin zaten een muts en handschoenen. Leuk, lief, maar moest hij hier nu speciaal voor videobellen? Enigszins vertwijfeld en met een glimlach keek ik hem aan. Hij keek veelbetekenend terug.

‘Je gaat je voorouders ontmoeten!’

Nu komt mijn familie, zolang ik kan heugen, uit Rotterdam en omstreken. Alleen mijn oma van moeders kant werd weliswaar geboren in Den Helder, maar ik verwacht niet dat je het temperatuurverschil zo groot is dat je een muts moet dragen wanneer je die kant op reist. Waarschijnlijk oogde ik nog steeds als één groot vraagteken, want hij hintte met een vreemd accent. Ik dacht Tirools. Ging ik een dagje snowboarden? Grinnikend schudde hij zijn hoofd. ‘Nee, je gaat het Noorderlicht bekijken. In Lapland.’

Compleet verrast sloeg ik mijn hand voor mijn mond. Lapland en het Noorderlicht? Dat is al jaren zo’n grote droom van me. Ik begreep toen ook eindelijk waarom hij het had over voorouders: uit mijn DNA test kwam destijds dat ik voor een relatief groot deel Scandinavische roots heb – die we allemaal niet zagen aankomen. Wow. De rest van de dag liep ik rond met een grote grijns. Ook al duurde de reis nog best even, aangezien ik pas in februari 2023 zou gaan, de voorpret kon beginnen!

Inmiddels is het bijna zover. Ik heb een skipak, skibril, thermokleding, warme fleecetruien, wollen skisokken en zelfs een buff aangeschaft (een sjaal/col/muts ineen, iets waar ik tot een paar maanden geleden nog nooit van had gehoord). Op mijn e-reader staan weer toffe nieuwe boeken voor in het vliegtuig, ik ga series downloaden op Videoland en een paar goede films op Netflix voor de vlucht en ik ben er zo goed als klaar voor.

Er is alleen één ‘maar’: ik ga alleen. Voor het eerst in mijn leven in mijn eentje op vakantie. En hoewel ik in Barcelona toch ook de enige volwassene was en een groot deel regelde, zal dit toch weer anders zijn. Lisette vindt het heerlijk, stuurde ze me vanuit een zonovergoten Malaga – waar ze toevallig een week eerder dan mijn Laplandtripje naartoe vloog. Dat kan ik me ook best voorstellen. Na een paar jaar het teken van (zorgen voor) anderen, hoef ik nu een paar dagen lang alleen op mezelf te letten.

Alles aan de reis en de ervaring maakt me enorm nieuwsgierig. Zelf hoop ik vooral dat een paar dagen in stilte en letterlijke afzondering, daar boven de Poolcirkel, een bepaalde rust kunnen krijgen en inzicht. Dingen die hier thuis ongeveer zo zeldzaam zijn als het zien van een poolvos tijdens wandelexcursies in Lapland. Ik kijk uit naar de fysieke vermoeidheid na afloop van zo’n intensieve wandeling, die heel andere keuken, maar boven alles naar de prachtige natuur.

Van alle plekken in de wereld lijkt Lapland me namelijk één van de meest bijzondere, rustige en kalmerende. Als ik het Noorderlicht zou mogen zien, is dat natuurlijk de kers op de taart. Maar ook zonder geloof ik dat het een ervaring is om nooit te vergeten. Ondanks dat ik thuis enorm zal missen, geloof ik oprecht dat het als moeder af en toe goed is om even écht op te laden. Dat dit op zo’n prachtige plek mag gebeuren, is natuurlijk het grootste cadeau!

Hoe de ervaring is om voet te zetten in een bijna mystieke wereld vol sneeuw, of ik het Noorderlicht mag zien, maar ook of ik het volhoud om drie uur door de sneeuw te banjeren tijdens een sneeuwwandeling? Volg me op Instagram voor de meest recente updates en natuurlijk hier voor alle blogs over Lapland na afloop. Ben jij weleens geweest? Ik lees het graag in de reacties!

Liefs, Merel

Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

©Rudi Leys – Shutterstock

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (40) is alleenstaande moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

2 gedachten over “Column | Voor het eerst in mijn leven alleen op vakantie!

  1. Wat super gaaf Merel. Snap ook zeker dat je het spannend vindt. Ben heel benieuwd naar je ervaring, want wij hebben inmiddels een spaarpotje gemaakt voor twee reizen die we met het gezin heel graag willen doen. Lapland en New York. liefs, Inge

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven