Wanneer je een tweeling hebt of je kinderen weinig verschillen in leeftijd, is de kans aanwezig dat ze bij elkaar in de klas komen. Soms heb je de keus, doordat er parallelgroepen zijn. Wat is wijsheid? Laat je ze liever in aparte klassen zitten? Of kies je voor dezelfde groep?
Wanneer kunnen twee kinderen in dezelfde klas komen?
In een aantal situaties kunnen twee kinderen uit hetzelfde gezin in één klas terecht komen:
- Je hebt een tweeling
- Je kinderen schelen niet zoveel van elkaar (met een maximum van twee jaar)
- Een van de twee slaat een klas over
Is dat handig? Dat is volledig afhankelijk van jullie situatie, de karakters van je kinderen en de mogelijkheden die school biedt. In bepaalde gevallen (wanneer je in een klein dorp woont en er daardoor geen alternatieven zijn bijvoorbeeld) kun je niet voorkomen dat ze in één klas terecht komen. Soms heb je wél de keus.
Hieronder vind je redenen om je kinderen juist wel of niet bij elkaar in de klas te laten komen. Voor iedereen is het persoonlijk welke argumenten het zwaarst wegen voor jullie situatie.
Redenen om je kinderen juist wel bij elkaar in de klas te zetten
De kinderen vinden steun bij elkaar
Wanneer je kinderen thuis ook al veel en graag met elkaar optrekken, kan het heel prettig zijn als ze elkaar op school ook treffen. Zeker wanneer ze in leeftijd verschillen: de oudste kan de jongste een beetje wegwijs maken in de kleuterklas. Uiteindelijk zal het in dat geval maar tijdelijk zijn: na een jaar stroomt de oudste door naar groep 3 en kan je jongste kind zijn eigen vriendengroep opbouwen binnen de kleuterklas.
Het is praktisch
Misschien geen doorslaggevend argument, maar het is wel praktisch wanneer je twee kinderen in één klas hebt. Denk aan:
- Tien-minutengesprekken (kan je in meteen achter elkaar doen)
- De juf kent je oudste kind en kan daardoor je jongste misschien beter duiden
- Je hoeft ‘s ochtends vroeg maar bij één raam te zwaaien en hoeft voor het kerstdiner op school maar één maaltijd te maken
Er is geen alternatief
Misschien woon je in een klein dorp waar geen andere school staat. Of waar geen andere school staat die aansluit bij jullie levensvisie/religieuze opvattingen. In dat geval zal je moeten roeien met de riemen die je hebt. En als dat dus betekent dat ze in dezelfde klas komen, dan is dat zo.
Ze kunnen zich los van elkaar ontwikkelen binnen dezelfde klas
Verschillen je kinderen erg? Dan bestaat er ook een grote kans dat ze zich sowieso individueel van elkaar gaan ontwikkelen. Zo zal je introverte zoon misschien sneller rustige kindjes opzoeken en je stoere dochter thuiskomen met kinderen die op haar lijken. In dit geval kunnen ze in dezelfde (kleuter)klas prima naast elkaar zijn, zonder elkaars ontwikkeling in de weg te zitten.
Heb je een tweeling? Gescheiden kinderen ontwikkelen zich niet altijd beter
Nu geldt dat voor kinderen die dicht na elkaar geboren worden niet helemaal, maar ook daar zie je dat ze vaak een hele hechte band hebben. En waar we als volwassenen soms denken dat de oudste (te) dominant is, vindt de jongste dat wellicht prettig.
Uit onderzoek bleek dat het zelfs beter is om tweelingen de eerste jaren samen te laten optrekken. Anders kunnen er verschillen ontstaan op sociaal-cognitief vlak. Bovendien zie je soms dat kinderen angstig worden of onzeker zonder hun ‘wederhelft’. Het traditionele principe om tweelingen te scheiden, is dus inmiddels redelijk achterhaald.
Wanneer is het beter je kinderen in een aparte klas te plaatsen?
De kinderen vinden het zelf prettig
Soms merk je aan je kinderen dat ze eigenlijk al meer dan genoeg tijd met elkaar doorbrengen. Bijvoorbeeld omdat ze op dezelfde kamer slapen, vaak dezelfde vriendjes hebben en sporten bij dezelfde vereniging. Het kan dan een verademing zijn om los van elkaar naar school te kunnen.
Ze kunnen zich los van elkaar ontwikkelen
Wanneer twee kinderen uit één gezin in een aparte klas terecht komen, leren ze zich onafhankelijk van elkaar ontwikkelen in een sociale omgeving. Dat kan bijvoorbeeld betekenen dat een verlegen zoon of dochter ‘noodgedwongen’ zelf op pad moet om vriendjes te maken en uit zijn schulp kan kruipen. Voor sommige kinderen is deze keus (uiteindelijk) heel prettig.
Eigen klas betekent eigen vriendjes
Verder kan het heel fijn zijn als beide kinderen een eigen vriendengroep krijgen. Dat gaat vaak makkelijker wanneer ze niet in dezelfde klas zitten.
De leerkracht heeft zicht op het individuele kind, niet als onderdeel van een twee-eenheid
Als je kinderen allebei een heel ander karakter hebben, ben je als ouder misschien al geneigd hen regelmatig te vergelijken. De leerkracht kan dat (onbewust) ook zo ervaren. In bepaalde gevallen kan het juist prettig zijn om de individuele leerling te leren kennen. Ze zullen hen niet vergelijken met een broer of zus, omdat die geen directe invloed op hen kan uitoefenen en simpelweg niet in de buurt is.
De rest van hun schooltijd zijn ze ook niet samen
Is het verstandig om ze nu een jaar samen te laten zitten terwijl ze de rest van hun schooltijd ook niet in dezelfde klas zitten? Bij een tweeling geldt dit natuurlijk niet, maar kinderen die niet veel van elkaar schelen komen uiteindelijk toch niet samen in groep 3. Waarom dan nu dat ene jaartje wel? Afhankelijk van je eigen voorkeur kan het daarom goed zijn om van meet af aan te kiezen voor aparte klassen.
Onze ervaring op de peuterspeelzaal
We brachten onze dochters naar dezelfde groep
Eigenlijk was onze keus in eerste instantie met name praktisch. Door ze naar dezelfde groep op de peuterspeelzaal te brengen, hoefde ik niet vier keer per week op pad om een kind te halen. Daarbij leek het ons ook prettig voor May. Die is iets meer op de achtergrond en schuchterder dan Rose, dus voor haar zou het wellicht prettig zijn om in elk geval iemand in de klas te kennen.
Al snel bleken ze zich heel anders te ontwikkelen dan wij verwachtten. Waar Rose nog weleens wilde moederen over May, vond die laatste het prettiger om haar eigen gang te gaan binnen de peutergroep. Los van haar zus dus. Zo kregen de juffen alsnog inzicht in het karakter van beide kinderen afzonderlijk.
Bijna 24/7 bij elkaar
Een nadeel van de keus om onze dochters in dezelfde klas te doen, is dat ze vrijwel vierentwintig uur per dag samen waren. Ze slapen namelijk op een kamer, speelden na school regelmatig (noodgedwongen) samen en zaten dus ook in dezelfde groep op de peuterspeelzaal. We merkten dat het hen begon tegen te staan. Ze maakten vaak ruzie. Pas toen Rose naar de basisschool ging, suste dat de gemoederen enigszins. Spijt van onze keus hebben we niet: ze hebben veel aan elkaar gehad. Maar het had wel invloed op onze keus voor de basisschool.
Onze ervaring op de basisschool
Bewuste keus: aparte klassen
Tijdens het kennismakingsgesprek op de basisschool gaven we direct aan dat we graag wilden dat Rose en May in aparte kleuterklassen kwamen.
- Zo konden de juffen hen los van elkaar leren kennen. Zeker omdat ze uiteenlopende karakters hebben (extravert tegenover introvert) en anders omgaan met dingen als opruimen en leren (chaos tegenover organisatie).
- We wilden hen graag de kans geven om eigen vrienden te maken. Voor May leek het ons prettig om de kans te krijgen zelf stappen te maken en voor Rose net zo goed.
- Uiteindelijk zouden ze niet bij elkaar in groep 3 komen. Het afscheid zou dan misschien lastiger zijn dan op de peuterspeelzaal.
Was het de juiste beslissing om ze in aparte klassen te zetten?
Achteraf twijfel ik weleens. Waar Rose in een klas kwam met veel kinderen van de peuterspeelzaal, bleek May – door omstandigheden – de enige van haar groep. De andere kindjes gingen allemaal naar de kleuterklas waar Rose zat. Dat betekende dus dat ze niet alleen opnieuw moest beginnen in een groep waar ze niemand kende, maar ook nog eens vriendinnetjes naar een andere klas zag gaan.
Als we dit vooraf hadden geweten, zouden we misschien toch gekozen hebben om ze bij elkaar te zetten. Ook omdat May dan wellicht een soepelere start had. Aan de andere kant hoort dit net zo goed bij het leven. Het is niet altijd makkelijk en dit kan haar ook juist heel sterk maken. De vraag of het de juist beslissing was, is daardoor lastig te beantwoorden. Gelukkig komt ze volgend jaar in een homogene groep 2 terecht, in plaats van 1/2 zoals nu het geval is. Ze zal dan toch bij haar vriendinnen van de peuterspeelzaal komen en hopelijk geeft haar dat een fijnere plek binnen de klas.
Mijn beste advies?
Luister goed naar je gevoel. De toekomst en het verloop kan je niet voorspellen, maar aan de hand van bovenstaande tips en onze ervaring kan je wellicht wel een bepaalde voorkeur hebben. Jullie weten het best of je kinderen beter af zijn in dezelfde groep op school of juist apart van elkaar. En misschien loopt het dan nog anders dan gehoopt, maar daar heb je simpelweg toch geen invloed op. Meer dan je best kan je niet doen.
Kiezen of kozen jullie ervoor je kinderen naar dezelfde groep te laten gaan? Hoe pakte dat uit?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Afbeelding, Alena Ozerova – Shutterstock
Wees de eerste om reactie te geven