Braaf zijn? Het heeft niet altijd een goed imago. Daarbij kan het jezelf behoorlijk in de weg zitten als je altijd maar doet wat hoort (en ‘de rest van de wereld’ daar lak aan lijkt te hebben). In dit artikel lees je in hoeverre braafheid je in de weg kan zitten én staan handige tips om eens iets minder braaf te worden, als je dat tenminste nodig vindt. Ik ben erg benieuwd naar jullie eigen houding en in hoeverre je het als een last ervaart. Laat je iets weten in de comments onder dit artikel?
Regels overtreden? Het voelt ongemakkelijk
‘Jongens, als ze vragen hoe oud Sean is, geef ik antwoord.’ Een beetje streng spreek ik de meiden toe, omdat ik geen zin heb ruim zes euro neer te tellen voor de ballenbak. Per slot van rekening had het me vijf dagen geleden officieel ook geen geld gekost. En toch voelde het enorm ongemakkelijk. Zodra ik mijn zoontje in het peutergedeelte plant, ben ik bang dat iedereen aan mijn gezicht ziet dat ik de boel hier keihard zit te belazeren.
Ik ben in dit soort dingen namelijk nogal braaf. Ik wacht bij wegversmallingen, omdat het om de beurt hoort. Ik geef het eerlijk aan wanneer de caissière per ongeluk een boodschap vergeet. Ik toon begrip als een medewerker van de klantenservice me niet verder kan helpen (terwijl een ander, die onbeschoft doet, veel meer voor elkaar krijgt). En ik voel me dus verschrikkelijk ongemakkelijk als ik de ballenbak probeer te belazeren met leeftijdsfraude 😉 Dit voelt toch anders dan toen ik (vroeger) de regels overtrad in mijn tienertijd en discotheken bezocht waarvoor je eigenlijk een paar jaar ouder moest zijn.
Die braafheid maakt me overigens allesbehalve heilig, want het stoort me gigantisch als anderen de regels wel zo goed als plat walsen. Ik heb een gloeiende hekel aan bedrijfstakken waar je met je ellenbogen moet werken om gezien te worden of zaken waar je moet afdingen, omdat ik gewoon wil weten waar ik aan toe ben – en niet pas dikke kortingen krijg als ik mijn grote mond opentrek. Ik vind het onwijs irritant dat bescheiden mensen niet de andere halve wereld hebben, maar een minuscuul stukje. Het wringt dus behoorlijk, die brave Hendrik in me. Tijd om eens te onderzoeken: hoe erg is het om (te) braaf te zijn?
Is braaf zijn erg?
In principe is het natuurlijk prima als je je aan regels houdt en een bescheiden plekje inneemt op de achtergrond – zolang je je daar fijn bij voelt. Regels zijn er immers niet voor niks en als we ons allemaal als een egocentrische anarchist opstellen, komt er weinig meer terecht van de maatschappij. Dat neemt alleen niet weg dat het vaak vervelend voelt als jij je wel iets behoudender opstelt, terwijl een ander slechts neemt en weinig geeft – zo meent ook Lisette van LisetteSchrijft.nl. Jij had die promotie misschien ook graag gewild, maar dankzij je schreeuwende collega loop je jouw kans volledig mis. Dat voelt extra waardeloos als je intussen wel de beste kandidaat bent voor de functie.
In deze wereld, geregeerd door extraverte schreeuwers, is braaf en bescheiden zijn dus meestal niet bepaald lonend. Moet je dan maar een kant uit jezelf trekken die er niet in zit en minder braaf worden? Nee. Dat is namelijk niet de enige manier om te worden opgemerkt. Er zijn gelukkig ook mogelijkheden waarbij je bij jezelf kunt blijven, zonder dat een ander je voorbij rent met zijn grote mond.
De oplossing als je te braaf bent
Het is misschien wel vrouwen-eigen om je bescheiden en braaf op te stellen. Dat krijgen we, meer dan mannen, mee vanuit de opvoeding en de maatschappij doet daar nog een schepje bovenop. Aangezien het regelmatig wringt, is het tijd voor verandering. Met deze tips kom je in elk geval verder.
Kijk naar wat je kan en wil geven
Stel dat je in de appgroep zit van de tennisclub. Iemand moet binnenkort de bardienst overnemen van X, maar niemand reageert. Grote kans dat jij uiteindelijk schoorvoetend én met tegenzin de taak op je neemt, aangezien iemand het moet doen. Het zit niet in je aard om de kinderen de dupe te laten zijn van weerzin onder de andere ouders. Overigens maakt dit jou ook meteen de aangewezen persoon waar anderen hun hoop op vestigen: zij zal het wel op zich nemen, dus ik zwijg.
Wanneer deze situatie zich voordoet, doe dan een stap terug. Ja, het is sneu voor de kinderen als niemand de bardienst draait, maar jij hoeft het niet altijd te doen. Wat je wel kan doen?
- Informeer een paar dagen later zelf wie de bardienst gaat draaien. ‘Ik doe het met liefde, maar heb nu al drie diensten overgenomen dit jaar. Komend weekend heb ik andere dingen te doen.’ Dan wijs je de rest er meteen op dat je wel goed bent, maar niet gek.
- Laat het, met pijn in je hart, voor wat het is. Per slot van rekening is dit een zaak van alle ouders en niet alleen die van jou. Voel je dus ook niet zo verantwoordelijk.
Denk eens goed na in hoeverre je iets zelf vindt
Er is niets mis mee om te overdenken wat jij zelf vindt. Veel gedragingen komen voort uit onze opvoeding: we nemen automatisch over wat we meekrijgen. Maar hoe sta je er zelf eigenlijk in? Heb je daar al eens over nagedacht? Ik neem nu even mezelf als voorbeeld. Eerlijkheid was een belangrijke waarde die ik meekreeg. Tot op zekere hoogte sta ik daar zelf ook achter. Tegelijkertijd vind ik het onzinnig om ruim zes euro neer te tellen voor een wat smoezelige ballenbak waar hij bovendien halverwege de ochtend in slaap valt. Dan is het officieel niet netjes om een leugentje te gebruiken, maar tegelijkertijd zijn er ergere dingen in de wereld en kan ik ermee leven. Dat is belangrijk als het gaat om braaf gedrag: als je er zelf achter staat, is het niet erg als je gedrag botst met de overtuiging die je meekreeg als kind.
Doe wat goed voelt voor jou
Misschien proberen je vriendinnen je wel over te halen om stiekem naar binnen te sneaken bij dat ene festival, een gratis lunch mee te pikken of te logeren op een vakantiepark waarvoor je niet hebt betaald – zoals Lisette in haar artikel noemt. Maar als het niet bij je past, dan past het niet bij je. Kijk naar een oplossing die wel goed voelt voor je. En heb je geen zin in afdingen? Doe het gewoon niet. Dan zien anderen je maar als de braverik die wél volgens de regels handelt of als een dief van eigen portemonnee, je blijft dan in elk geval bij jezelf. Wat een ander daarvan vindt, is niet jouw probleem.
Kortom, braaf zijn is niet erg zolang het geen probleem is voor jou persoonlijk – wat een ander daar ook van vindt. Kom je op het punt dat je het wél irritant vindt? Dan is het tijd om er iets aan te doen. Leer vaker nee te zeggen, trek je grenzen en maak een collectief probleem niet van jou persoonlijk. Hopelijk voel je je dan in elk geval beter over de situatie. Ik ben erg benieuwd hoe jullie in het leven staan. Stap je ergens brutaal op af? Pak je wat van jou is? Of houd je je bescheiden op de achtergrond en kijk je of er nog iets overblijft?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
©Krakenimages.com – Shutterstock
