Misschien ken je, als millennial, de term bodycount alleen uit het nieuws of uit computerspelletjes: het aantal mensen dat het leven liet tijdens een aanval of ongeval. In dit geval gaat het om iets anders. Bodycount wordt tegenwoordig namelijk eveneens gebruikt om het aantal mensen aan te duiden waarmee je seks hebt gehad. Iets waar vrouwen nog altijd regelmatig op worden afgerekend, al is dat bij mannen tegenwoordig ook vaker het geval. Maar wat moet je hiermee? Is je bodycount echt belangrijk als je de dertig bent gepasseerd? Wil je hem het liefst laag houden (en wat is dan gemiddeld)? Of is het ‘lekker boeiend’ en moet je dit getal vooral loslaten?
Bodycount: wat is het gemiddelde?
Als je kijkt naar het gemiddelde aantal bedpartners dat Nederlandse mannen en vrouwen hebben, kom je uit bij verschillende onderzoeken. Het ene onderzoek beweert dat 7 sekspartners het Nederlandse gemiddelde is, elders vind je hogere of lagere getallen. Zo’n gemiddelde is natuurlijk opgebouwd uit mensen met meer dan 100 sekspartners, maar ook geliefden die nooit iemand anders hadden dan hun eigen man of vrouw. Hoewel het een interessant weetje lijkt, zegt het gemiddelde in de praktijk dus vrij weinig.
Daarom besloot ik op onderzoek uit te gaan in mijn omgeving en vroeg bekenden het hemd van het lijf. Wat is nu eigenlijk belangrijk? Doet je bodycount ertoe? Is er dan verschil in een plezierige avond en een langdurige relatie? Of maakt het sowieso niks uit met hoeveel mensen de ander naar bed is geweest?
Wat denken vrouwen over de term bodycount?
Ik vroeg in mijn omgeving aan meerdere (single) mensen hoe zij tegenover de term bodycount staan. Vinden ze het belangrijk? Zitten er grenzen aan? Of is het prima wanneer mensen van het leven hebben geproefd in de letterlijke zin van die uitdrukking?
Bodycount? Lekker boeiend!
Maartje vindt het eigenlijk niet zo belangrijk allemaal. “Natuurlijk wil ik niemand die het halve dorp van binnen en buiten kent, maar dat iemand een beetje heeft geleefd? Prima toch. Ik heb daarom ook niet zo heel veel op met mensen die beweren dat je je totaal aantal bedpartners laag moet houden. Alsof vrouwen in de oertijd weg trippelden met de mededeling dat een stevig potje fleppen in de grot verderop totally niet goed was voor hun bodycount. Nee echt, wat je met wie en hoeveel mensen tegelijkertijd doet, moet iedereen maar voor zichzelf weten.”
Ik vind het best fijn als iemand zuinig is met zichzelf
Hier denkt Hannah toch wel anders over. “Ik probeer zuinig met mijn lijf om te gaan en verwacht dat van een man eerlijk gezegd ook. Ik ben heus geen tegenstander van one night stands hoor, maar ik vind het fijner om een duurzame (scharrel)relatie met iemand op te bouwen en elkaar echt te leren kennen. Die diepgang ontbreekt bij één of meerdere korte avondjes die puur draaien om seks. Hoe iemand daarmee omgaat, zegt ook wel wat over je karakter. Ik zoek bewust naar iemand die ook liever investeert in een fijn contact. Daar hoort voor mij geen bodycount van 50+ bij.”
Je bodycount zegt me helemaal niks
“Een paar jaar geleden keek ik naar Ex on the Beach. Dusty had minimaal honderd bedpartners gehad. Prima, moet ‘ie zelf weten. Maar wat zegt zo’n getal nu echt? Behalve dan dat ik hoop geen SOA op te lopen met iemand die het er nogal van heeft genomen, maakt het aantal me niet uit. Wél wat iemand doet. Want als jij honderd one night stands hebt gehad en nog nooit een duurzame (seks)relatie bent aangegaan, is de kans aanwezig dat je ongeveer net zo goed bent als de eerste keer dat je het deed. Denk ik dan. Uiteindelijk moet je het toch opbouwen met elkaar? Elkaar leren kennen, doorvragen, luisteren en aanvoelen – letterlijk en figuurlijk. Dat kan alleen maar als je daarin investeert,” meent Cathelijne.
Nu ik ouder ben, maak ik me niet zo druk meer
Sanne: “Vroeger vond ik het verschrikkelijk als iemand met veel anderen naar bed was geweest. Sterker nog, toen een toenmalige date vertelde dat hij al twaalf meisjes had gehad op zijn vierentwintigste, kapte ik ons contact af. Ik kon me er niet overheen zetten. Maar blijkbaar is tijd iets wonderlijks. Nu ik 43 ben, haal ik makkelijker mijn schouders op. Nog steeds hoeft het voor mij geen getal boven de 40 te zijn, maar iemand mag wel geleefd hebben. Dat heb ik uiteindelijk zelf ook gedaan.”
Laten we het er vooral niet over hebben
Winnie is nogal uitgespoken en ergert zich zelfs aan gesprekken over bodycount. Zij wil het helemaal niet weten. “Eerlijk? Ik vind het persoonlijk zo’n afknapper als we het al in het begin van de dateperiode moeten hebben over de hoeveelheid mensen die de ander heeft gehad. Dat is toch gewoon het verleden? Ik hoef die details allemaal niet te weten hoor. Of een ander lid is van de Mile high club, zich heeft laten nemen door vier andere mensen of een periode lang ondersteboven werd vastgebonden en overgoten met kaarsvet, is hun verhaal en niet het mijne. Weet ik het wel, dan kan ik het ook niet meer ont-weten, zeg maar. Soms doe je daar meer kwaad mee dan goed. Dus tegenwoordig is mijn beleid gewoon: niet over hebben. Hoef ik ook niks te vertellen over mijn escapades.”
Hoe denk jij hierover? Doet bodycount ertoe? Of helemaal niet?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Uitgelichte afbeelding ©Gosia_Sz – Shutterstock