Wanneer je voor het eerst moeder wordt, komt er ongelooflijk veel op je af. Dat is bij de tweede doorgaans wel anders. En dat heeft gelukkig zo zijn voordelen…
Tweede kind doe je erbij?
Ze zeggen weleens dat je een tweede kindje er ‘gewoon’ bij doet. Hoewel ik het daar niet helemaal mee eens ben (denk maar aan de momenten dat je beseft dat één kind eigenlijk peanuts was), ben ik het er wel mee eens dat het krijgen van een tweede kind echt anders is dan de eerste. Je doet bepaalde dingen gewoon anders. Soms door ervaring, een andere keer uit tijdgebrek…
11 dingen die je bij een tweede kindje anders doet
Eten van de grond? Goed voor de weerstand
Oké, ik gruwel persoonlijk nog steeds wanneer de kinderen iets van de grond eten. Maar omdat ik met mijn handen vol zat – zeker toen mijn jongste dochter net geboren was – kon ik simpelweg niet overal meer bovenop zitten. At haar zus iets van de grond? Dan deed ik een halfslachtige poging het te voorkomen en praatte het voor mezelf goed met dat weerstandsverhaal. Tot noch toe heeft ze er gelukkig niets aan overgehouden.
Je vertrekt niet meer met complete backpack van huis voor een tripje supermarkt
Na de geboorte van mijn oudste dochter had ik het gevoel dat ik de complete huisraad op mijn rug moest binden om te kunnen overleven voor een simpel uitje. Kind nummer 2 voelde als appeltje-eitje. Ik had meer het gevoel dat het allemaal wel zou goed komen, zelfs als ik iets zou vergeten. Wat door de blijvende zwangerschapsdementie inderdaad nog weleens gebeurde. Je staat er gewoon relaxter in. Gelukkig wel!
Je hebt meer hulp nodig
Zeker wanneer je, geveld door zwangerschapsklachten of ontzwangeren, minder energie hebt. Uiteindelijk gaan de dagelijkse bezigheden gewoon door en kan je niet meer voor elkaar boksen wat je met één kind wel deed. Je zal dus sneller om hulp moeten vragen aan je omgeving, anders heb je helemaal geen rust meer.
Als je baby huilt dan weet je dat het goedkomt
Toegegeven, ik ben geen expert op het gebied van babyhuiltjes. En deze vlieger gaat ook niet op met een huilbaby. Maar verder? Als je baby huilt, komt het wel weer goed. Sta je even onder de douche terwijl je kleintje wakker wordt? Bij onze oudste wilde ik zelf bijna meehuilen, omdat ik haar enkele seconden alleen had gelaten. Bij haar zusje ging dat gelukkig zoveel soepeler.
Rode vlekjes? Je schiet niet meer door het plafond van paniek
Al moet ik wel eerlijk toegeven dat ik ook weleens even heb getwijfeld aan de stand van de oren van één van de meiden en daarop Google af spitte, op zoek naar medische antwoorden. Maar je maakt je bij een tweede kindje echt minder druk over eventuele vlekjes en ziet snel genoeg dat het gewoon komt door de bevalling.
Je maakt niet meer continu foto’s
Ik weet niet hoe het bij jullie zat, maar nadat mijn oudste geboren was, had ik de neiging zo’n beetje elke beweging op de gevoelige plaat vast te leggen. Alles om maar niet te vergeten wat ze allemaal deed. Heb ik ze ooit teruggekeken? Ja. Eén keer, toen ik – bevangen door nesteldrang – de computer opschoonde. Verder eigenlijk nauwelijks.
Nadeel hiervan is dat je die fotoboeken (die je van plan was te gaan maken van ieder kind per levensjaar) helemaal op je buik kan schrijven! Zeker bij een volgend kind.
Je weet al wat er komen gaat
Dat maakt de reis van het ouderschap zeker niet minder speciaal, maar wel minder verrassend. En dat kan ontzettend opluchten. Zit je middenin een enerverende fase? Dan weet je dat hij vanzelf weer over gaat. Of dat iets gewoon bij de leeftijd hoort. Dat maakt het krijgen van een tweede kindje wel iets makkelijker. Zeker bij onze jongste merk ik dat de peuterpuberteit zoveel relaxter is. Hij is natuurlijk de vierde waarbij ik deze fase doormaak en als hij boos wordt, weet ik veel beter wat ik moet doen. Gelukkig wel.
Je ziet meer door de vingers
Je hebt simpelweg geen tijd meer om als een havik bovenop je kind te zitten. Gelukkig voor hem of haar. Met twee kinderen in huis kijk je niet meer zo nauw. Je beslist gewoon welke normen en waarden binnen jullie gezin écht belangrijk zijn en de rest? Die laat je meer voor wat het is.
Je bent intens gelukkig met je draagdoek/-zak
Echt, ik weet niet wat ik zonder had gemoeten. Vooral op de momenten dat mijn tweede dochter zelf wilde wandelen en haar jongere zusje het liefst lekker bij mij was. Of tijdens het huishouden. Als ik een spelletje wilde doen. Ik kan nog wel honderd redenen verzinnen waarom ik die draagdoek koesterde!
Je accepteert dat tijd voor jezelf niet meer bestaat
Even naar de wc? Relaxen als de baby slaapt? Gewoon simpelweg ‘zijn’? Vergeet het maar! Als je een tweede kindje krijgt, is de tijd voor jezelf helemaal voorbij – als het dat al niet was natuurlijk.
Luiers verschonen is je tweede natuur
Bij de eerste ben je extreem voorzichtig met zo’n beetje alles. Maar als je een tweede kindje krijgt, ben je zo doorgewinterd met luiers verschonen dat je je hand daar niet voor omdraait. Poep? Kom maar door! (Bij wijze van spreken)
Hoe ervoer jij de overgang van één naar twee kinderen? Deed jij ook bepaalde dingen echt anders?
Liefs, Merel
Schrijf je nu in voor de wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je me al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Uitgelichte afbeelding ©Yuganov Konstantin – Shutterstock