Wat we anders gaan doen in de opvoeding van onze zoon

Op het moment dat ik onze zoon in handen kreeg, stond ik er eigenlijk niet al te veel bij stil dat ouderschap dit keer misschien anders zou worden. Met in bomen klimmende dochters die elkaar soms letterlijk de tent uitvechten, die dol zijn op dino’s en net zo makkelijk met auto’s spelen, geloofde ik dat we redelijk zijn voorbereid. Maar toen kwam het hele debacle rond The Voice voorbij en is het vooral belangrijk dat we onze zoons anders gaan opvoeden. Daar ligt nu dus onze nobele taak. Een beter begin begint immers bij jezelf. Om die reden een artikel met de dingen die we onze jongen graag willen meegeven.

Toen ik begon met tikken, zag ik het helemaal voor me. Een jongen is daadwerkelijk anders dan een meisje. De opvoeding dus ook. En eigenlijk wilde ik een waslijst opstellen over:

  • Het respecteren van vrouwen – in mijn huis geen jongen die het heeft over sletten, misbruik maakt van de goedgelovigheid van zijn vriendinnetjes of vrouwen lastigvalt.
  • Gelijkwaardigheid tijdens het daten, binnen relaties en op de werkvloer.
  • Het huishouden en hoe belangrijk is dat weet hoe het werkt, van begin tot eind.
  • Hoe ik hoop dat hij nooit een vriendin mee naar huis neemt die werkelijk alles voor hem doet en het liefst om 5 uur opstaat om zijn brood te kunnen smeren. Geen probleem natuurlijk als anderen hier wel voor kiezen, maar ik wil gewoon een schoondochter die van hem verwacht dat hij mans genoeg is om dat zelf te doen, omdat zij het ook voor zichzelf doet.
  • Nieuwsgierig is naar mensen met een andere levensvisie, afkomst of geaardheid en niet oordeelt op basis van één van die dingen maar op hoe ze in het leven staan.

Maar terwijl ik tikte, besefte ik dat dit exact de dingen zijn die ik aan onze meiden wil meegeven. Dat ze zelf niet in het holst van de nacht het overhemd van hun ega(a) staan te strijken, maar verwachten dat hij of zij dit zelf gewoon doet. Ik hoop echt dat ze vrijgevochten kinderen blijven met respect voor mens, dier en planeet. Die hun mannetje of vrouwtje staan, zonder bewust over andermans grenzen heen te gaan. Als we daar komen, hebben we het goed gedaan geloof ik.

Ik verwacht dan ook niet dat het doel van onze opvoeding heel anders zal zijn dan hiervoor. Zoals je een meisje leert dat ze aangeeft waar haar grenzen liggen, hoop je een jongen mee te geven waar die grenzen gemiddeld gezien liggen en hoe je ermee omgaat als een ander ‘nee’ zegt. Andersom leer je je dochter immers net zo goed die grenzen respecteren. En zo geldt dat voor alle bovenstaande punten.

Het enige dat wel zal verschillen is de weg naar volwassenheid, als ik andere jongensmoeders mag geloven. Waarschijnlijk staan me jaren vol dino’s, voertuigen, bomen klimmen, gamen en buitenspelen te wachten met als kers op de taart dat jij als moeder zijn lievelings bent en blijft voor de rest van zijn leven en dat jongens minder oeverloos discussiëren (hallelujah). Ik ben benieuwd!

Voed jij je zoon of zonen anders op dan je dochter(s)? Ik ben nieuwsgierig hoe jullie hiernaar kijken!

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven